امام باقر علیه السلام

عالمان بدکار تحریفگر را چنین توصیف مى فرماید :

زیان این گروه براى شیعیان ضعیف الایمان ، بیشتر از لشکر یزید است که بر حسین بن على(علیه السلام) و یارانش تاختند !
چرا که اینان جان و مال شان را غارت شد اما عالِمان بد کردار مانند
ناصبى ها در ظاهر دوستداران ما و دشمن مخالفان ما هستند اما در دلِ شیعیان ضعیف الایمان شک وشبهه
مى افکنند و گمراهشان مى کنند و از هدف درست و حق ، آنها را باز مى دارند

بعد امام افزود که رسول خدا فرمود :

عالمان بد امت من ، از طریق ما مردم را گمراه مى کنند ; راه را بر کسانى که به طرف ما مى آیند مى بندند نام و
نشان ما را بر دشمنان ما مى نهند
القاب ما را بر مخالفان ما مى گذارند
بر اینان درود و سلام مى فرستند ،
در حالى که سزوار لعن و نفرین اند ما را لعن مى کنند ، در حالى که در کراماتى غرقیم که خدا به ما بخشیده است
و با صلوات و سلام خدا و فرشتگان مقرّب او ، از ستایش و درود آنها بى نیازیم .

آنگاه امام فرمایش على(علیه السلام) را شاهد آورد :

بدترین آفریده هاى خدا ، علماى فاسدند که سخنان باطل و بیهوده گفته و حقایق را کتمان مى کنند .

خداوند در مورد اینها فرمود:

کسانى که آیات و دلایل روشن ما را که براى هدایت خلق فرستادیم ، پس از آنکه براى مردم در کتاب آسمانى بیان کردیم ، کتمان مى کنند . خداوند آنها را لعنت کرده و جن و انس و فرشته نیز لعن
مى کنند .
بقره/159