خطبه 220 وصف سالکان راه خدا ( 2 )

_عقل خود را زنده کرد و نفس را میراند به گونه ای که پیکر ستبرش باریک و دل سخت اش نرم شد و فروغی سخت روشن بر او تابید و راه را روشن ساخت و به راه راست اش روانه کرد
_حتی دق جلیله -به گونه ای که پیکر ستبرش باریک
وقتی عقل زنده و نفس مرد و خودخواهی تمام شد بدن اش در اثر ریاضت لاغر و ذوب می شود و به حدی می خورد که زنده بماند

_و لطف غلیظه -و دل سخت اش نرم شد
غلظت و خشونت اخلاق اش تبدیل می شود به لطافت و نرمی و اگر دچار خشم می شود ابن خشم برای خداست و نه شخص خودش و به خاطر گناه دیگری عصبانی می شود
_و برق له لا مع کثیر البرق- و فروغی سخت روشن بر او تابید
نورانی در تمام وجودش ایجاد می شود که همه را میگیرد و هر کس می بیندش جذب اش می شود و معنویت وجودش و برق وجودش دیگران را میگیرد.
_ فابان له الطریق - و راهش را روشن ساخت
خدا در اثر نوری که به او میدهد راه برایش آشکار می شود و تردید ندارد
_و سلک به سبیل -و به راه راستش روانه کرد
نه تنها راه را به او نشان میدهند بله دستش را هم میگیرند و در طی کردن راه به او کمک میکنند و این خیلی قشنگ است چون دیگه به اجبار نمی روی و با شوق ادامه میدهی و راهای مختلف جلو راهت میگذارند و دیگه در و دیوار و همه تو را یاد خدا می اندازد و به خدا نزدیک میکند .


————————–
#مدرسه_علمیه_نرجسیه_سنجان
#ناب_14