تدبیر امام علیه السلام پیش از رفتن به نزد ولید

تاریخ الطبرى - به نقل از ابو مخنف - :
[پسر زبیر به حسین علیه السلام‏] گفت: شما چه مى ‏کنید؟
[حسین علیه السلام‏] فرمود: «هم ‏اینک جوانان و هواداران خود را جمع مى ‏کنم و نزد ولید مى‏ روم، هنگامى که به خانه ولید رسیدم. جوانان را بیرون خانه نگه مى ‏دارم و خود داخل مى ‏شوم».
[پسر زبیر] گفت: از او بر تو مى‏ ترسم،آن گاه که وارد شوى.
فرمود: «من بر او وارد نمى‏ شوم، مگر این که بر امتناع از بیعت قادر باشم».

امام علیه السلام به پا خاست و دوستان و خویشاوندانش را جمع کرد و به سمت خانه ولید راه افتاد.
وقتى به درِ خانه وى رسید، به یارانش فرمود: «من داخل مى‏ شوم، اگر شما را فرا خواندم یا شنیدید که صداى ولید بلند شد،تمامتان داخل شوید وگرنه از جاى خود حرکت نکنید تا من نزد شما بیایم».
?تاریخ الطبرى : ج 5 ص 339
الإمامة و السیاسة: ج 1 ص 226

?البدایة و النهایة - به نقل از ابو مخنف - :
حسین علیه السلام برخاست و دوستانش را جمع کرد و به درِ خانه امیر آمد.
اجازه ورود گرفت و به وى اجازه داده شد.
او تنهایى وارد خانه شد و دوستانش را بر درِ خانه نشاند و فرمود: «اگر صدایى مشکوک شنیدید، وارد خانه شوید».
?البدایة والنهایة : ج 8 ص 147

المناقب ابن شهرآشوب :
ولید به دنبال آنان [یعنى : حسین علیه السلام، ابن زبیر، عبد اللَّه بن عمر و عبد الرحمان ابن ابى بکر ]فرستاد و آنان کنار قبر پیامبر خدا بودند.
عبد الرحمان و عبد اللَّه گفتند: ما به خانه‏ هاى خود مى ‏رویم و درِ خانه را به روى خود مى ‏بندیم.
ابن زبیر گفت: به خدا سوگند که هرگز با یزید بیعت نمى ‏کنم.
حسین بن على علیه السلام فرمود : «من مى‏ باید نزد ولید بروم و ببینم چه مى‏ گوید».
آن گاه به خاندانش که همراه وى بودند. فرمود: «وقتى نزد ولید رفتم و با او وارد گفتگو و مناظره شدم، شما بر درِ خانه باشید و هر گاه شنیدید که گفتگو بالا گرفت و صداها بلند شد، داخل خانه شوید ؛ ولى کسى را نکشید و فتنه به پا نکنید».
?المناقب ابن شهرآشوب : ج 4 ص 88