یا لثارت الحسین

یا لثارات الحسین، مهدی غریب و بی کس است/
حضرت ارباب هم از غربتش دلواپس است/

ننگ باشد بار دیگر ثبت گردد در جهان/
آخرین فرزند زهرا و علی هم بی کس است/

غربت مولا بُود بیش از تمام واژه ها/
با چه رویی من نویسم مهدیا اوضاع پَس است/

روح و جانِ ما همه دور از رخ ماه شماست/
بی جهت نیست که ایمانم به پیشت نارس است/

ما پی احوال خوش گردیم دور از محضرت/
ذهنمان پر گشته از اوراد هرچه ناکس است/

حق اگر مهدیست، با غیرت چه کار؟/
پیروی از هر ریاکار و دغل کاری بس است/

گر مراد حقّ عالم حضرت حجت بُود/
پس مرید غیر او گشتن فقط خار و خس است/

تا که دستت میرسد بهرِ ظهور کاری بکن/
چون که معیارِ عبودیت رضای حضرت است/