شکر خدای دادگرم دوست دارمت
منت نهاده ای به سرم دوست دارمت

بیهوده دل که عاشق یاری نمی شود
از بسکه دیدم از تو کرم دوست دارمت

در جمع نوکران درت یابن فاطمه
هرچند رو سیاه ترم دوست دارمت

هرکس ز دوستی کسی اعتبار جست
من زین مقام معتبرم دوست دارمت

صد بار اگر کشند و سپس زنده ام کنند
گویم دوباره از جگرم دوست دارمت

گر قسمتم دوباره شود کربلای تو
فریاد میزنم به حرم دوست دارمت

هر کس گریست بر تو به او گفته مادرت
گریه کن غم پسرم دوست دارمت

ای مهربان تر از پدر و مادرم حسین
بهتر ز مادر و پدرم دوست دارمت