مادرکودکی اورابدست موجهاى نیل میسپارد،
تابرسدبه خا نه ی فرعونِ تشنه به خو نَش؛

دیگری رابرادرانش به چاه مى اندازند
سرازخانه ی عزیز مصردرمی آورد

مکر زلیخازندانیش می کند
اماعاقبت برتخت مینشیند

آتشی نمىسوزاندابراهیم را
دریایى غرق نمیکندموسى را

اگرهمه عا لم قصدضرررساندن تورا داشته باشند
وخدانخواهدنمیتواننداویگانه تکیه گاه من وتوست

به “تدبیرش” اعتماد کن ،

به “حکمتش” دل بسپار ،

وبه سمت اوقدمی بردار،

به او “توکل” کن ؛