در ماه شعبان نباید به جای بهره‌برداری از فرصت‌های این ماه، به بحث‌های بی‌ثمر بپردازیم…

امیرالمومنین(ع) اول ماه شعبان وارد مسجد شدند ،دیدند یک عده ای مشغول بحث های بی ثمر هستند؛ فرمودند ماه شعبان است؛ این بحثها چیست؟ و بعد توضیح دادند که شجره طوبی شاخ و برگ خودش را از آسمان نازل کرده و مومنین به شاخه ای از شاخه های آن یا به چندین شاخه آن متمسک هستند و با آن شاخه ها به طرف آسمان می روند و بر عکس شجره زقوم هم شاخ و برگ خودش را از اعماق زمین بیرون آورده که بعضی به آن متمسک می شوند و به قعر زمین فرو می روند.
ذیل آیه مبارکه «طُوبَى لَهُمْ وَحُسْنُ مَآبٍ» ده ها روایت در تفاسیر آمده است و طوبی را معنا کرده که یک شجره ای است که خدای متعال به دست خودش غرس کرده و اصلش در خانه امیرالمومنین(ع) هست و یک شاخه از آن در همه خانه های محبین در بهشت قرار دارد. این شجره طوبی در یک تفسیر، خود امیرالمومنین(ع) است؛ «السلام علی شجرة طوبی و سدرة المنتهی».
همه مومنان به شاخ و برگهای این درخت متمسک هستند و از این درخت متنعم هستند و با او سیر در سماوات دارند و با او خودش اینها را به آسمان می برد و آنها را در مقامات رفیع توحید سیر می دهد…