امام عسکرى علیه السلام فرمود:
بنى امیّه و بنى عباس به دو دلیل به قتل و کشتار ما پرداختند:

یکى این که: آنها خود مى دانستند که خلافت، حقّ آنان نیست، لذا مى ترسیدند که ما ادعاى خلافت کنیم و خلافت در جایگاه [اصلى ]خود استقرار یابد.

دوم این که: آنها، از طریق اخبار متواتر فهمیده بودند که حکومت جباران و ستمگران به دست قائم ما نابود خواهد شد و از طرفى در این که آنان از جباران و ستمگران هستند، شکّ نداشتند.

از این رو، در کشتار اهل بیت رسول خدا صلی الله علیه و آله و نابود کردن نسل او کوشیدند تا بلکه با این کار، مانع تولد قائم عجل اللّه تعالى فرجه شوند یا او را به قتل رسانده باشند.

اما خداوند نخواست که قضیّه او [قائم] حتى براى یک نفر از ایشان (خلفاى اموى و عباسى) معلوم شود تا آن گاه که نور خویش را کامل گرداند، هرچند کافران خوش نداشته باشند.

?إثبات الهداة: 3 / 570 / 685
—————-
[ ?سوره ى مبارکه صف [آیه ى 9 ]

یُرِیدُونَ لِیُطْفِؤُا نُورَ اللَّهِ بِأَفْواهِهِمْ وَ اللَّهُ مُتِمُّ نُورِهِ وَ لَوْ کَرِهَ الْکافِرُونَ «1»
(مى خواهند نور خدا را با (دم) دهان هاشان خاموش سازند و خداوند تمام کننده ى نور خود است؛ هرچند کافران را ناخوش آید.