#بازی_های_دیجیتالی

بچه ها نباید بیش از یک یا دو ساعت در روز. برایِ بازی های کامپیوتری وقت بگذارند
ولی اگر از این مقدار بیشتر باشد
واردِ حریمِ عادت و بعدا اعتیاد میشود.
امروزه این موضوع در بحث هایِ روانشناسی و روانپزشکی با عنوانِ اعتیاد بررسی میشود و فرقی با بقیه اعتیادها ندارد
تازه این نوع اعتیاد یک هیجاناتِ خاصی را به وجود می آورد و در یک محیطِ ظاهرا امن و راحتی انجام میشود
و در حالیکه در خانه هستند میتوانند این بازی ها را با کسانی خارج از خانه انجام دهند یعنی از یک مزایایی هم برخوردار هستند

در نتیجه این بازیها دو تا عیب دارند
عیبِ اول این است که خودِ این فعالیت به خودیِ خود برایِ چشم برایِ بدن و ستونِ فقرات و خیلی چیزهایِ دیگر ضرر دارد یعنی به طورِ کلی آسیب زننده است

و عیبِ دوم این است که این بازی ها بچه ها را از انجامِ دو فعالیتِ مفید و سازنده ی این سن
یکی
دوستی ها و ارتباطاتِ چهره به چهره
و دوم
ورزش باز میدارد.
بچه ها باید حداقل در هفته بینِ 15 تا 20 ساعت بدن را با شدت به کار بگیرند
مخصوصا در ورزش هایِ دسته جمعی.

بنابراین بازیهایِ کامپیوتری به طور کلی جنبه مثبتی ندارد اما به خاطرِ شیوعِ این بازیها و صحبت هایی که بچه ها در مدارس در موردِ این بازی ها میکنند
شما نمیتوانید آنها را نداشته باشید
و به ناچار میشود به صورتِ محدود اجازه داد که بچه ها این بازیها حداکثر روزی یکی دو ساعت انجام دهند

در موردِ برخی از این بازیها که خشونت یا مسائل دیگری را در خود دارند
حتما برای بچه ها بدآموزی خواهد داشت
و تاثیر بد روی آنها خواهد گذاشت.