بر ما پوشیده نیست چیزى از اعمال شما

قطب راوندى روایت کرده از ابوبصیر که گفت:
با حضرت امام محمّدباقر علیه السلام داخل مسجد شدیم و مردم داخل مسجد مى شدند و بیرون مى آمدند، حضرت به من فرمود: بپرس از مردم که آیا مى بینند مرا، پس هرکه را که دیدم پرسیدم که ابوجعفر علیه السلام را دیدى؟ مى گفت: نه! در حالى که حضرت آنجا ایستاده بود تا آنکه ابوهارون کفوف یعنى نابینا داخل شد حضرت فرمود از این بپرس، از او پرسیدم که آیا ابوجعفر را دیدى؟ گفت: آیا آن حضرت نیست که ایستاده است! گفت: از کجا دانستى؟! گفت: چگونه ندانم و حال آنکه آن حضرت نورى است درخشنده.

و نیز ابوبصیر گفته که از حضرت باقر علیه السلام شنیدم که به مردى از اهل افریقیّه فرمود:
حالت راشد چگونه است؟ عرض کرد: وقتى که من بیرون آمدم از وطن زنده و تندرست بود و سلام فرستاد بر شما، حضرت فرمود: چه زمان؟ فرمود: دو روز بعد از بیرون آمدن تو، عرض کرد: به خدا سوگند مرض و علّتى نداشت، حضرت فرمود: مگر هر که مى میرد به سبب مرض و علت مى میرد؟ راوى گوید: گفتم: راشد کیست؟ فرمود: مردى از موالیان و محبان ما بود، سپس فرمود: هرگاه چنان دانستید که از براى ما نیست چشمهایى که ناظر بر شما باشد و گوشهایى که شنونده آوازهاى شما باشد، پس بد چیزى دانسته اید، به خدا سوگند که بر ما پوشیده نیست چیزى از اعمال شما، پس ما را جمیعا حاضر دانید و خویشتن را عادت به خیر دهید و از اهل خیر باشید که به آن معروف باشید، به درستى که من به این مطلب امر مى کنم اولاد و شیعه خود را.


?منتهی الامال،ج1،ص1282