*باورش، برای ما دشوار است.
*اینکه روزی، روزگاری اعلام کنند:
*هر که محتاج مال دنیاست، برخیزد.
*اینکه از میان جمع، فقط یک نفر برخیزد.
*بعد، دامنش را پر از طلا و نقره کنند.
*بعد همان یک نفر هم پشیمان شود.
همان یک نفر هم آرزو کند که ای کاش سینه ی گشاده می خواست. ای کاش حریص ترین مردم نبود.
*بعد، بخواهد که طلاها و نقره ها را پس بدهد.
*ولی از او قبول نکنند.
*باور قسمت آخرش ولی برای ما دشوار نیست.
*اینکه مولای عالم بگوید: ما، چیزی را که بخشیده باشیم، پس نمی گیریم.(روز رهایی، ج1، ص844)

************************

* زمانی خواهد رسید که زمین، پاره های وجودش،
قطعه های طلا و نقره را بیرون بریزد.

*در آن وقت قاتلی خواهد گفت:
به خاطر این چیزها دست به جنایت زدم، کاش نمی زدم

*آنکه با بستگانش قطع رابطه کرده خواهد گفت:
به خاطر این چیزها از بستگان خودم بریدم، کاش نمی بریدم.

* سارق هم افسوس خواهد خورد که چرا به خاطر همان چیزها،
دستش را در راه دزدی داده است.

همه، آن طلا و نقره ها را رها می کنند و چیزی از آن بر نمی دارند.

* چنین ماجرایی اتفاق خواهد افتاد …
این وعده رسول خداست برای روزگار زیبای ظهور.(بحارالانوار، ج6، ص310)

************************

*زمانه ای خواهد رسید که فرشته ها، به اهل ایمان سلام کنند،
*زمانه ای خواهد آمد که از اهل ایمان، برخی با فرشته ها به پرواز در آیند و بعضی با فرشته ها راه بروند.
*بعضی شان از فرشته ها سبقت بگیرند و بعضی شان میان صد هزار فرشته داوری کنند.
*چنین زمانه ای حتماً خواهد آمد، کافیست که او از پرده ی غیبت بیرون بیاید و قیام کند.
*حضرت شمس الشموس اینطور وعده داده است.(القطره، ج2، ص787)

************************

*ما ظهور ندیده ها، ما فقط توصیف شنیده ها، چه می دانیم از آن عصر زیبا،
*از آن دوران دیدنی، از ان روزگار چشیدنی!
* آن اتفاق بزرگ، نه در لباس تنگ واژه ها می گنجد، نه در ظرف کوچک فهم ما.
* مخاطب امام باقر علیه السلام ما بودیم، وقتی که فرمود:
« معرفت حقیقت آن روزگار برای شما ممکن نیست.
الا اینکه خودتان آن روزگار را ببینید.»(بحارالانوار، ج52، ص 367)