امام على علیه السّلام فرمودند:
ألا وإنَّ الظُّلمَ ثلاثةٌ:فَظُلمٌ لا یُغفَرُ ، وظُلمٌ لا یُترَکُ ، وظُلمٌ مَغفورٌ لا یُطلَبُ ، فأمّا الظُّلمُ الذی لا یُغفَرُ فالشِّرکُ بِاللّه … وأمّا الظُّلمُ الذی یُغفَرُ فَظُلمُ العَبدِ نفسَهُ عندَ بعضِ الهَناتِ ، وأمّا الظُّلمُ الذی لا یُترَکُ فظُلمُ العِبادِ بَعضِهِم بَعضا .
بدانید که ظلم بر سه گونه است: ظلمى که هرگز بخشیده نمى شود ، ظلمى که بازخواست مى شود و ظلمى که بخشوده مى شود و بازخواست نمى گردد . امّا ظلمى که هرگز بخشیده نمى شود ، شرک ورزیدن به خداست … اما ظلمى که بخشوده مى شود ، ستمى است که بنده با ارتکاب بعضى گناهان کوچک به خود روا مى دارد و امّا ظلمى که بازخواست خواهد شد ، ستم بندگان به یکدیگر است .
نهج البلاغة: الخطبة 176 منتخب میزان الحکمه: 350
رذایل اخلاقی