بسم الله الرحمن الرحیم
در ادامه حضرت مىفرمایند:
وَالرِّزْقُ رِزْقَانِ رِزْقٌ تَطْلُبُهُ وَ رِزْقٌ یَطْلُبُکَ، فَإِنْ لَمْ تَأْتِهِ أَتَاک
و روزى دو قسم است: یکى آن که تو آن را مىجویى و دیگرى، آن که تو را مىجوید و اگر تو نزد آن نروى او در پى تو مىآید.
در واقع ما دو گونه رزق و روزى داریم. رزقى که بسراغش مى رویم و رزقى که مقرر شده و بسراغمان مى آید و ما را تعقیب می کند. البته مقصود از اینکه خداوند رزق و روزی هر کسی را مقرر و معین کرده این نیست که انسان دست از سعی و تلاش و برنامه ریزی و تدبیر صحیح در زندگی برداشته و به گوشه ای بنشیند تا خداوند روزی او را تامین کند، چنین چیزی با حکمت خداوند سازگار نیست، در روایتی وارد شده که معصوم علیه السلام فرموده اند:
” ابی الله ان یجری الامور الا باسبابها”
خداوند امتناع می ورزد که امور و کارها را جز از راه اسباب و عللش اجرا کند.
خداوند رزق و روزی هر کسی را در هستی قرار داده، و به انسان قدرت دستیابی به آنها از طریق کار و فعالیت و برنامه ریزی صحیح را داده و همین هم بخشی از رزق و روزی اوست.
در واقع روزی دادن خداوند معنایش این نیست که از آسمان پول میبارد !
بلکه اسباب آن را در اختیار قرار می دهد واین اسباب در اختیار همه هست،منتها عده ای از آن استفاده نمی کنند.
فقرها و بدبختی هایی که در جوامع می بینیم اغلب برخاسته از سوء اختیار و سوء تدبیر انسانهاست ، حال یا از ناحیه خود فرد و یا از ناحیه دیگران .
مَا أقْبَحَ الخْضُوُعُ عِنْدَ الْحَاجَةِ وَ الجَفَاءُ عِنْدَ الْغِنَى
چه زشت است فروتنى و خضوع به هنگام نیازمندى، و درشتى و خشونت در وقت بىنیازى!
اشاره به افراد کم ظرفیتی که موقع نیاز به این و آن ، ذلیلانه عرض حاجت می کنند!!
ولی موقع بی نیازی و توانگری کسانی را که دست نیاز به آنها دراز کرده اند را با خشونت بر می گردانند!!
هر دو صفت از زشت ترین رذایل اخلاقی است!
زیبایی زندگی به آن است که انسان در حال غنا و ثروتمندی فروتنی کند !
وگرنه تواضع به هنگام فقر و تهی دستی نه تنها زیبا نیست ،بلکه بسیار زشت و ناپسند است.
باید به هنگام نیاز ، مناعت طبع را حفظ کرد **
و به هنگام بی نیازی و توانگری ، لطف و محبت و تواضع داشت***
إِنَّمَا لَکَ مِنْ دَنْیَاکَ مَا أَصْلَحْتَ بِه مَثْوَاکَ
تنها از دنیا آنقدر مال تو خواهد بود که با آن سرای آخرتت را اصلاح کنی!
اشاره به اینکه ثروت های دنیا می آید و می رود،،،،،
و در نهایت آنچه از فرد باقی می ماند ،به دست دیگران می افتد که حسابش در قیامت با اوست،،،،،
و لذتش در دنیا برای دیگران …..
هیچ یک از اینها مال حقیقی انسان نیست ،،،،،،
تنها همان مقدار که برای اصلاح آخرتش از پیش فرستاده مال حقیقی او هست. ….
پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم می فرماید : انسان می گوید مال من، مال من (کدام مال؟) آیا مال تو چیزی جز آن است که خورده ای!
و از بین برده ای!
یا پوشیده ای !
و کهنه و فرسوده کرده ای !
و یا صدقه داده ای !
و آن را (برای سرای آخرت ) گذارده ای !
و غیر آن هر چه هست مال وارث است !!!!!!
#مدرسه_علمیه_نرجسیه_سنجان
انواع روزی...