امدادگرانی از غیب
محمد بن سنان از ابی الجارود و او از ابی جعفر (امام باقر) علیه السلام روایت کرده است، گوید: امام باقر را عرض کردم مرا وصیتی بفرمائید
فرمود: وصیت می کنم که تقوی داشته باشی و خانه نشین باشی و در اجتماع این مردم شرکت نکنی و مبادا با افرادی که از خاندان ما خروج می کنند همگام باشی که آنان نه چیزی دارند و نه بچیزی می رسند و بدانکه بنی امیه را حکومتی است که مردم نمی توانند آن را از دست آنان بگیرند و اهل حق را دولتی است که وقتی فرا رسید خداوند زمامش را بدست هر کس از ما اهل بیت که بخواهد میسپارد پس هر کس از شماها که به آن دولت رسد با ما در مقام بلند بهشتی خواهد بود واگر پیش از رسیدن به آن دولت از دنیا برود خداوند از برای او نیکی خواهد خواست.
و بدان که هیچ جمعیتی بمنظور بر طرف کردن ستم و یا عزیز نمودن دینی قیام نمی کند مگر آنکه مرگ و گرفتاری دامن گیرشان شود تا آنگاه که جمعیتی قیام کنند که در بدر با رسول خدا بودند که کشتگانشان بخاک سپرده نشود و بخاک افتاده شان برداشته نشود و زخمی هاشان درمان نگردد عرض کردم آنان کیانند؟ فرمود: فرشتگان.
?الغیبه للنعمانی،ص220،ح2
امدادگرانی از غیب