امام جواد علیه السلام و علم غیب
ابوصلت هروی گوید: در مجلس امام جواد علیه السلام حضور پیدا نمودم. در این محفل گروهی از شیعیان و دیگران نیز حضور داشتند.
شخصی برخاست و عرض کرد: آقای من! قربانت گردم. پیش از آن که سخنش را ادامه دهد امام فرمود: نمازت را شکسته نخوان و بنشین.
آنگاه شخص دیگری برخاست و گفت: مولای من! قربانت گردم. باز پیش از آن که سخنش را ادامه دهد امام فرمود: اگر کسی را پیدا نکردی، آن را به آب بیانداز که به اهلش می رسد. او نیز نشست.
وقتی مجلس تمام شد و همه رفتند عرض کردم: قربانت گردم، آقای من! چیز شگفت انگیزی دیدم!
فرمود: آری، در مورد آن دو مرد میپرسی؟ عرض کردم: آری، ای سرور من !
امام فرمود: شخص اوّل برخاست تا در مورد کشتی بان بپرسد که آیا می تواند در کشتی نمازش را شکسته بخواند. گفتم نه، شکسته نخواند، زیرا کشتی به منزله خانه اوست و از آن خارج نمی شود. و آن دیگری برخاست تا بپرسد در صورتی که مستحقّی از شیعیان ما پیدا نکند، زکات مالش را به چه کسی بدهد؟ اگر نتوانستی کسی از شیعیان ما را پیدا کنی، زکات مالت را به آب بینداز که به اهلش می رسد.
?الثاقب فی المناقب، ص 523
?مدینة المعاجز، 7/397
#حدیث_روز
