الفت و مهربانی در نهج البلاغه
الفت و مهربانی در نهج البلاغه
امیرالمومنین علی علیه السلام:
«قرارگاه پیامبر (صلی الله علیه وآله) بهترین قرارگاه و محل پرورش و خاندان او شریف ترین پایگاه است.
?در معدن بزرگواری و گاهواره سلامت رشد کرد.
?دل های نیکوکاران شیفته او گشته، توجه دیده ها به سوی اوست،
?خدا به برکت وجود او کینه ها را دفن کرد و آتش دشمنی ها را خاموش کرد.
?با او میان دل ها الفت و مهربانی ایجاد کرد و نزدیکانی را از هم دور ساخت.
?انسان های خوار و ذلیل و محروم در پرتو او عزت یافتند، و عزیزانی خودسر ذلیل شدند.
?گفتار او روشنگر واقعیت ها، و سکوت او زبانی گویا بود.»
?نهج البلاغه، خطبه 96