امیرالمومنین امام علی علیه السّلام:

الْعَمَلَ الْعَمَلَ، ثُمَّ النِّهایَةَ النِّهایَةَ،وَالاِسْتِقامَةَ الاْءِسْتِقامَةَ، ثُمَّ الصَّبْرَ الصَّبْرَ،وَالْوَرَعَ الْوَرَعَ!إِنَّ لَکُمْ نِهایَةً فَانْتَهُوا إِلَى نِهایَتِکُمْ،وَإِنَّ لَکُمْ عَلَما فَاهْتَدُوا بِعَلَمِکُمْ،وَإِنَّ لِلاْءِسْلاَمِ غَایَةً فَانْتَهُوا إِلَى غَایَتِهِ؛

عمل، عمل!
پس از آن: عاقبت، عاقبت!
و نیز: استقامت، استقامت!
و سپس: صبر، صبر!
و پارسایى، پارسایى!
?بى گمان هر یک از شما را نهایت و هدفى معین است، پس راه خود به آخر برید.
?و بى تردید براى شما پرچم و نشانى است، به دنبال پرچم خویش هدایت جویید،
?اسلام را نیز غایت و هدفى است، شما باید به سوى آن هدف نهایى به پیش روید.

?نهج البلاغه، خطبه 174