ازدواج پیامبر اکرم با حضرت خدیجه سلام الله علیها

در چنین روزی رسول گرامی اسلام در بیست و پنج سالگی یعنی پانزده سال قبل از بعثت، با بانوی بزرگوار قریش حضرت خدیجه بنت خویلد ازدواج نمودند(1).

از روایات و احادیث چنین بر می آید که حضرت خدیجه کبری علیها سلام، علاوه بر دارا بودن اموال و املاک و ثروت فراوان در عقل و کیاست نیز برتری داشتند.
افراد زیادی همچون عقبه بن ابی معیط و ابن ابی شهاب و نیز ابوجهل و ابوسفیان که ثروت بسیاری داشتند هر کدام جداگانه به خاستگاری حضرت خدیجه علیها سلام آمدند ولی ایشان نپذیرفتند و سرانجام پیشنهاد ازدواج با پیامبر خدا را قبول کردند و این ازدواج با آداب و مراسم خاصی انجام شد.

آری، ایشان از سال ها پیش در انتظار پیامبر و رسالت آن حضرت بودند. چراکه همیشه از علمای اهل کتاب علائم نبوت آن حضرت را جویا می شدند. و در همان روزی که رسول خدا در چهل سالگی به رسالت مبعوث شدند ایشان نخستین زنی بود که به دین مبین اسلام گروید. پیامبر نیز علاقه بسیاری به خدیجه علیها سلام داشتند. عایشه می گوید: کمتر اتفاق می افتاد که پیامبر از خانه بیرون برود و حضرت خدیجه را به خیر و نیکی یاد نکنند چندان که یک روز آتش حسادت در من مشتعل شد و گفتم ای رسول خدا تا کی خدیجه را یاد می کنی؟ او پیرزنی بیش نبوده! خداوند بهتر از او را به تو مرحمت کرده است.

در این هنگام رسول گرامی اسلام سخت غضبناک شدند و فرمودند: به خدا سوگند بهتر از خدیجه نسیب من نشده، او به من ایمان آورد هنگامی که مردم کافر بودند. او نبوت مرا تصدیق نمود هنگامی که مردم مرا تکذیب می کردند و اموال خود را در اختیار من می گذاشتند در وقتی که مردم مرا از خود دور می کردند. خداوند متعال از خدیجه به من فرزندانی روزی کرد و رحم تو را عقیم قرار داد(2).

حضرت خدیجه علیها سلام در حدود بیست و چهار سال با پیامبر زندگی کردند و در این مدت یار و غمخوار آن حضرت بودند. آن بانوی بزرگوار ثروت هنگفت خویش را در راه رشد و تبلیغ دین اسلام به پیامبر واگذار و نقش مهمی در پیشرفت این دین آسمانی ایفا نمودند. خداوند متعال دو پسر به نام های قاسم و عبدالله و نیز چهار دختر به نام های فاطمه سلام الله علیه، ام کلثوم، زینب و رقیه به ایشان عطا فرمود(3).

در فضیلت حضرت خدیجه سلام الله علیها همین بس که مادر بانوی بزرگوار اسلام، سیده زنان بهشت حضرت صدیقه طاهره، فاطمه الزهرا سلام الله علیها و جده معصومین است.

? منابع:
1- تاریخ طبری ج 4 ص 522، بحار ج 45 ص 378
2- ریاحین الشریعه ج 2 ص 211،
3- مجموعه زندگانی 14 معصوم علیهم السلام حسین عماد زاده ص 222