از کجا متوجّه شویم حال و روزمان چگونه است؟

جابر جُعفى از حضرت امام محمّد باقر علیه السّلام حدیث میکند که آن حضرت فرمودند:

إذَا أَرَدْتَ أَنْ تَعْلَمَ أَنَّ فِیکَ خَیْرًا فَانْظُرْ إلَى قَلْبِکَ؛ فَإنْ کَانَ یُحِبُّ أَهْلَ طَاعَةِ اللَهِ وَ یُبْغِضُ أَهْلَ مَعْصِیَتِهِ فَفِیکَ خَیْرٌ وَ اللَهُ یُحِبُّکَ، وَ إنْ کَانَ یُبْغِضُ أَهْلَ طَاعَةِ اللَهِ وَ یُحِبُّ أَهْلَ مَعْصِیَتِهِ فَلَیْسَ فِیکَ خَیْرٌ وَاللَهُ یُبْغِضُکَ؛ وَ الْمَرْءُ مَعَ مَنْ أَحَبَّ.

حضرت فرمودند که: «اگر بخواهى بدانى که در تو خیرى هست در دل خود نظر بیفکن؛

اگر دیدى دل تو اهل طاعت خدا را دوست دارد و از اهل معصیت متنفّر است، بدان که در تو خیر وجود دارد و خداوند تو را دوست دارد.

و اگر دیدى که دل تو از اهل طاعت خدا متنفّر است و اهل معصیت را دوست دارد، بدان که در تو خیرى وجود ندارد و خداوند نیز از تو بیزار است؛

چون انسان ارتباط کامل با محبوب خود دارد، بلکه با محبوب خود جنبه اتّحاد و معیّت دارد.»

«رسالۀ مودّت» مرحوم علّامه طهرانی ص 56 از «کافی» ج 2 ص 126
#حدیث_روز