داستانِ کوتاه
ارزش #قناعت
بوستان سعدی

شاید شنیده باشی که می گویند در قدیم مردانی بزرگ و با ایمان بودند که سنگ در دست آنها تبدیل به طلا و نقره می شد.

اگر چنین سخنی را شنیدی، گمان مکن که سخنی نامعقول است.

بلکه بدان که هر کسی بتواند قناعت بورزد و بدانچه خود دارد قانع باشد، نقره، طلا یا سنگ در دست او تفاوتی ندارد و سنگ در نزد او در حکم طلا است، هم چنان که طلا در حکم سنگ است.

انسان فقیر و گدا با یک درهم نقره (چیزی کم ارزش) می تواند خود را سیر کند و راحت شود، ولی پادشاهی چون فریدون حتی با داشتن تمام مملکت ایران، هنوز نیم سیر است و راحت نیست.