ابلیس هم حضرت علی علیه السلام را می ستاید.
به سند صحیح [2] نقل شده که ابلیس را گذر افتاد بر جمعی از اشقیا که امیر المؤمنین علیه السّلام را بد می‌گفتند

و به خبث او مشغول بودند بانگ بر ایشان زد که«تبا لکم»؛یعنی خسران دنیا و زیان آخرت نصیب شما باد!

من بندگی کردم خدای تعالی را در قوم جان دوازده هزار سال و بعد از فنای قوم جان شکوه کردم از تنهائی مرا به آسمان دنیا بردند

و مدتی مثل آن در آنجا به عبادت حق تعالی مشغول بودم و در میان ملائکه به سر می‌بردم در آن اثنا دیدم که

نوری شعشعانی بر ملائکه ظاهر شد و همه، آن را سجده کردند و در حیرت بودند که آیا این نور کدام ملک مقرب و یا نبی مرسل است که

از جانب اللّه تعالی ندا رسید که«ما هذا نور ملک و لا نبی مرسل، هذا نور طینة علی بن ابی طالب! »؛یعنی نیست این نور، نور ملک مقرب و یا نبی مرسل

بلکه این نور طینت علی بن ابی طالب است! پس وای بر شما که او را به بدی یاد می‌کنید.

173/1؛«امالی»شیخ صدوق ص 284 مجلس 55؛مناقب ابن شهر آشوب 248/2؛ «الفضائل»ابن شاذان ص 167.