“إن أنکر الأصوات لصوت الحمیر”

همانا بدترین صداها صدای خران است. (سوره لقمان، آیه 19)

در تفسیر این آیه از امیر المومنین علیه السلام روایت شده است که فرمودند:
خداوند گرامی تر و بالاتر از آن است که مخلوقی را بیافریند و آن را تحقیر یا انکار نماید و مراد از حمیر در این آیه الاغ نیست بلکه مراد از آن زریق و صاحب او (آن دو نفر که مولا را 25 سال خانه نشین کردند) است که در تابوتی از آتش و به صورت دو الاغ بوده و چون صیحه زنند اهل آتش و جهنم از صدای آنها در عذاب بوده و منزجر می شوند.


?تفسیر جامع،ج5،ص292