دل باید پاک باشد و نیت آدم مهم است؟
حالا نماز بخونی یا نخونی
اصل دل هست که باخدا و در ارتباط باشد، ظاهرعمل اهمیت ندارد؟
در جای جای قرآن کریم در کنار ایمان، عمل صالح مطرح شده است. در آموزه های قرآنی، عمل صالح، بازتاب بیرونی ایمان واقعی است. هر کس به ایمان واقعی دست یافته باشد در منش و کنش خویش نیک کردار خواهد بود.
وَعَدَ اللّهُ الَّذِینَ آمَنُواْ وَعَمِلُواْ الصَّالِحَاتِ لَهُم مَّغْفِرَهٌ وَأَجْرٌ عَظِیمٌ (سوره مائده، آیه 9)
«خداوند کسانى را که ایمان آورده و عمل هاى شایسته کرده اند وعده داده که آن ها را آمرزش و پاداشى بزرگ است.»
اگر دینداری به نیت و قلب پاک باشد پس چه لزومی دارد که خداوند در قرآن به مومنین دستور اجرای احکام دهد؟
در آیات متعدد در مورد موضوعات مختلف از روزه و نماز گرفته تا حج و خمس… خداوند با فعل امر پیامبر و مسلمانان را مورد خطاب قرار داده است.
در واقع این تفکر که قلب و نیت پاک باشد، به این معناست که عملا فرستادن پیامبر و دین از سمت خداوند بی معناست و خداوند حکیم کار بیهوده ای انجام داده،
چون اگر مبنا فقط بر داشتن دل و نیت پاک باشد، هیچ احتیاجی بر دین و شریعت نبود.
آیا نیت کافی است و ظاهر مهم نیست؟
