حجت الاسلام و المسلمین فرحزاد

 در صحیفه سجادیه هست که امام سجاد(علیه السلام) می‌فرماید: «طَلَبَ‏ الْمُحْتَاجِ‏ إِلَی الْمُحْتَاجِ سَفَه‏» (صحیفه سجادیه/ص134) اینکه آدم محتاج در خانه گدای محتاج برود و دست دراز کند و خواهش و تمنا کند، نادانی است. نمی‌شود در خانه خلق، آدم دست گدایی دراز کند. فقط مخصوص خداست که او غنی مطلق است. پرتویی از غنای او به ما می‌خورد و اینطور آدم‌ها هم می‌توانند گره خودشان را باز کنند و گره دیگران هم باز کنند. چون از غنای خدا به اولیای خدا تابیده است. به ما ایراد می‌گیرند چرا در خانه پیغمبر و اهل‌بیت را می‌زنید؟ چون اینها همه کاره و نماینده خدا هستند. کسی اینها را دوست دارد، خدا را دوست دارد. کسی به اینها عشق می‌ورزد به خدا عشق می‌ورزد. کسی اینها را صدا می‌زند در واقع خود خدا را صدا می‌زند. «مَن اعتصَمَ‏ بکم‏ فقد اعتَصَم باللّه» یعنی اینها نماینده خدا هستند. مثل اینکه طبیب واسطه درمان است. اینکه من نزد طبیب بروم ذلت نیست. این گدایی نیست. اینکه ما برویم نیاز و احتیاجمان را در خانه کسی ببریم که خودش محتاج است بد است.


? برنامه #سمت_خدا ، مورخ 96/07/17