صفّار رحمه الله در کتاب «بصائر الدرجات» نقل کرده است که:
مردى از دانشمندان یمن در مجلس امام صادق علیه السلام حضور یافت، امام علیه السلام به او فرمود: اى برادر یمنى! آیا نزد شما علما و دانشمندان هستند؟
عرض کرد: بلى.
فرمود: علم دانشمندان شما در چه حدودى است و چه مقدار است؟
عرض کرد: تا این حدّ که در یک شب دو ماه راه را مى پیماید، با پرواز پرنده تفأّل مى زند و طىّ الأرض مى کند.


امام صادق علیه السلام فرمود: دانشمند مدینه (مقصود خود آن حضرت است) از عالم شما دانشمندتر است.
یمنى عرض کرد: عالم مدینه تا چه مرتبه اى از علم رسیده است؟


امام علیه السلام فرمود: در ساعتى از روز به اندازه حرکت یک سال خورشید مى پیماید تا آنکه دوازده هزار عالم مانند عالم شما را طى مى کند که اهل آنها نمی دانند خداوند آدم و ابلیس را آفریده است.
عرض کرد: آیا شما را مى شناسند؟


فرمود: نعم، ما افترض علیهم إلّا ولایتنا والبراءة من عدوّنا.

بلى، چیزى بر آنها جز ولایت و دوستى ما و نفرت و بیزارى از دشمنان ما واجب نگردیده است.


?بصائر الدرجات،ص 401،ح 15
?اختصاص،ص313
?بحار الأنوارج،25،ص369، ح 14
?تفسیر برهان،ج1،ص48 ح 16
?مدینة المعاجز،ج6،ص296،ح296