علامه جوادی آملی:

آن‌که نرفت حوزه ضرر کرده، آن‌که رفت حوزه و به دنبال نخود سیاه گشته ضرر کرده، آن‌که تا نیمه راه رفته ضرر کرده،
آن‌که ارث خود را نشناخت و نگرفت ضرر کرده، آن‌که ارث خود را یافت مانند سید سود برده است،
سید فهمید که باید وارث انبیا شود، این ارث بردن به قدر پیوند داشتن با انبیا بوده است،

در ارث مال مرگ مورث شرط است، در ارث مرگ وارث شرط است، تا وارث نمیرد چیزی از مورّث به او نمی‌رسد تا «موتوا قبل أن تموتو» نشود او را وارث انبیا نمی‌کنند،

سید با مرگ ارادی از بازیگری‌، بیراهه‌رفتن و راه کسی را بستن مرد، سید لیاقت پیدا کرد که وارث سلسله انبیا شود.

وظیفه فقیه ترساندن مردم از جهنم است

انما انت مبشر در قرآن نیامده است، بلکه إنما انت منذر آمده است، تأثیر انذار بیش از تبشیر است، خداوند همین میراث را در آیه نفر سهم فقیهان خواند، این راه میراث‌بری را مشخص کرده است،

ممکن است کسی بیاید فقیه، فیلسوف متکلم و مفسر شود اما منذر نشود،

انذار کار آسانی نیست،

نه به سخن‌خوانی نه به سخن‌دانی و نه به تألیف و کتاب نوشتن و تدریس است،

مگر هر عالمی عرضه دارد جامعه را از جهنم بترساند،

این کار هر کسی نیست،

وقتی وجود مبارک رسول گرامی از جهنم سخن می‌گفت، تمام صورتش سرخ می‌شد مانند این‌که یک فرمانده لشکر از حمله ارتش جرار بیگانه خبر دهد، ترساندن از جهنم کار آسانی است،

مگر مردم حرف هر کسی را گوش می‌دهند.

فقیه نیامده درس بخواند تا کتاب بنویسد، فقیه آمده درس بخواند تا جامعه را جهنم‌هراس کند …

سید تنها فقیه جامد ایستای یک بعدی نبود، مناجات‌ها و گریه‌ها داشت، نامه‌های سیاسی داشت،

فقها باید بفهمند وارثان انبیا هستند و تا نمردند چیزی به آنان نمی‌دهند و مهم‌ترین میراث انبیا انذار مردم است.


? کنگره بزرگداشت سیدکاظم یزدی (صاحب عروةالوثقی)