آزادمنشی و شرافتمندی

در آغاز جنگ صفین همینکه سپاه علی علیه السلام و سپاه معاویه به یکدیگر نزدیک شدند سپاه معاویه پیش دستی کردند و جلو آب را بر سپاه علی‏ گرفتند و مانع استفاده آنها از آب شدند و این را برای خود به فال نیک‏ گرفتند. خبر به علی علیه السلام رسید، پیغام و نامه ‏ای برای معاویه‏ فرستاد که ما آمده ‏ایم بلکه بتوانیم از طریق مذاکرات اختلاف را حل کنیم و نگذاریم کار به کشتار و خونریزی بکشد و تو پیش دستی کردی و سواران خویش‏ را برای جلوگیری از استفاده آب فرستادی، گذشته از اینکه تو زمینه‏ مذاکرات مسالمت آمیز را با این عمل خویش خراب کردی و سواران خویش را برای جلوگیری از استفاده آب فرستادی، و گذشته از اینکه تو از قانون‏ مردانگی و انسانیت خارج شدی و دست به عمل ناجوانمردانه ‏ای زدی و می‏خواهی‏ از تشنگی سپاه من برای سپاه خودت کمک بگیری بدان که اگر از تصمیم‏ ناجوانمردانه خود منصرف نشوی اصحاب و یاران من نخواهند نشست و منتظر اجازه تو نخواهند ایستاد، مردانه تو را و سپاه تو را از آب دور خواهند ساخت.

ولی معاویه که این کار را برای خود فتحی می‏دانست چنان مست و مغرور شده بود که این سخنان در روح او تأثیری نکرد. اینجا بود که علی علیه‏ السلام با چند جمله چنان حس آزادگی و شرافتمندی اصحاب و یاران خود را تحریک کرد که در اندک زمانی محل آب را به تصرف خویش در آوردند.

به‏ آنها فرمود: “همانا معاویه گروهی از گمراهان و نادانان را دور خود جمع کرده و از جهالت و نادانی آنها استفاده کرده و آب را بر شما گرفته است. آیا می‏دانید به چه وسیله می‏توانید سیراب شوید؟ همانا این شمشیرها را با خون‏ کثیف این گمراهان سیراب کنید تا خودتان از آب گوارا سیراب شوید.
مردنی هست و زندگی‏ ای . مردن در این است که زنده بمانید و مغلوب و محکوم و محتاج باشید، و زندگی در این است که بمیرید ولی با فتح و ظفر و غلبه".

این جمله‏ های آتشین غوغایی بپا کرد و در اندک زمانی دشمن از محل آب‏ دور افتاد. یاران علی خواستند انتقام بکشند و مانع آب برداشتن دشمن‏ شوند ولی علی راضی نشد، فرمود من هرگز دست به این گونه کارهای‏ ناجوانمردانه نمی‏زنم.


? #حکمتهاواندرزها ، شهید مطهری (ره)